Mijn hobby is hardlopen, heel veel hardlopen. Liefst elke dag. Niet dat dat haalbaar is en dat is maar goed ook. Anders dan de meesten om mij heen, heb ik geen last van overtollige kilo’s. Sterker nog, er mag wel wat bij… Na een consult bij de sportarts is het mij wel duidelijk dat ik nu echt te mager ben en dat wat extra spek meer goed dan kwaad zal doen. Geen probleem, zul je denken. Gewoon iets meer eten. Maar daar zit ‘t ‘m nu juist niet in. Ik moet “anders” gaan eten. Volle melkproducten bijvoorbeeld, zegt de sportarts. Hmmm, dat vind ik dus echt niet lekker. Chocolade? Nou, daar word ik ook niet blij van. Al brainstormend komen we samen op een aantal alternatieven zoals noten, volvette kaas, meer vlees en wat vaker koek of chips.
Al bijna zo lang als ik me kan herinneren ben ik bewust met eten bezig, ingegeven door mijn fanatieke sportactiviteiten. Op zoek naar lekker en gezond en naar de juiste balans tussen de verschillende voedingsstoffen. Daaruit ontwikkelde zich als vanzelf een buitengewoon gezond eetpatroon. Niks mis mee. Behalve als je zoveel sport dat elke calorie gaat tellen. Let wel, ik heb het dan niet over een paar keer per week hardlopen maar over langdurige intensieve sportbeoefening.
Maar goed, dat moet dus anders… Ik geef mezelf even de tijd om aan het idee te wennen. En besluit dan de koe bij de horens te vatten en op een aantal punten mijn eetpatroon aan te passen. Een voorbeeld daarvan: koek bij de thee te nemen als de kinderen uit school komen. Prima, gaan we doen.
Maar de volgende dag als ik met de kinderen uit school kom, grijp ik als vanzelf naar een banaan. Koek? Ik heb nu helemaal geen zin in koek. Met tegenzin trek ik de lade met koeken open en snuffel wat rond. De kinderen hebben allang een koek gekozen en ik sta nog te tutten. Lade weer dicht. Ik pak straks wel één, denk ik. Typisch uitstelgedrag. Ik weet nu al dat ik er straks ook geen zin heb.
En dan komen de hulptroepen in actie. Hé mama, welke koek heb jij nu uitgezocht, roept mijn zoon, jij zou toch ook vaker koek eten? Mag ik, mag ik ook, bedelt onze jongste om een lekker hapje. Oké, ik zal er dus echt aan moeten geloven. De middelste trekt, behulpzaam als altijd, de lade weer open en ik kies voor een stroopkoek. En warempel, hij smaakt nog lekker ook. Zie je wel dat het lekker is, mompelt de oudste. Ik geef hem een knipoog en zeg dat hij erg goed op z’n moeder kan passen.
keigezonde tip: je hoeft het niet alleen te doen!
Al bijna zo lang als ik me kan herinneren ben ik bewust met eten bezig, ingegeven door mijn fanatieke sportactiviteiten. Op zoek naar lekker en gezond en naar de juiste balans tussen de verschillende voedingsstoffen. Daaruit ontwikkelde zich als vanzelf een buitengewoon gezond eetpatroon. Niks mis mee. Behalve als je zoveel sport dat elke calorie gaat tellen. Let wel, ik heb het dan niet over een paar keer per week hardlopen maar over langdurige intensieve sportbeoefening.
Maar goed, dat moet dus anders… Ik geef mezelf even de tijd om aan het idee te wennen. En besluit dan de koe bij de horens te vatten en op een aantal punten mijn eetpatroon aan te passen. Een voorbeeld daarvan: koek bij de thee te nemen als de kinderen uit school komen. Prima, gaan we doen.
Maar de volgende dag als ik met de kinderen uit school kom, grijp ik als vanzelf naar een banaan. Koek? Ik heb nu helemaal geen zin in koek. Met tegenzin trek ik de lade met koeken open en snuffel wat rond. De kinderen hebben allang een koek gekozen en ik sta nog te tutten. Lade weer dicht. Ik pak straks wel één, denk ik. Typisch uitstelgedrag. Ik weet nu al dat ik er straks ook geen zin heb.
En dan komen de hulptroepen in actie. Hé mama, welke koek heb jij nu uitgezocht, roept mijn zoon, jij zou toch ook vaker koek eten? Mag ik, mag ik ook, bedelt onze jongste om een lekker hapje. Oké, ik zal er dus echt aan moeten geloven. De middelste trekt, behulpzaam als altijd, de lade weer open en ik kies voor een stroopkoek. En warempel, hij smaakt nog lekker ook. Zie je wel dat het lekker is, mompelt de oudste. Ik geef hem een knipoog en zeg dat hij erg goed op z’n moeder kan passen.
keigezonde tip: je hoeft het niet alleen te doen!
RSS Feed
